Student in Brussel en terreurdreiging niveau 4 !

Lieve lezers,

Deze ochtend werd ik rustig wakker, tot ik opeens het nieuws las. Brussel is overgegaan van terreurniveau 3 naar niveau 4. Onmiddellijk de hoogste terreurdreiging. Dit is enkel geldig in de hoofdstad, en niet in andere gebieden van België. Ikzelf zit op kot in Brussel en ga er ook naar school. Wat ik vond van dit nieuws lees je hier.

De situatie in Brussel was sinds de aanslag in Parijs al goed veranderd. Ik kom dagelijks door de Nieuwstraat, en je merkt gewoon dat er veel minder volk rondloopt, ondanks de naderende feestdagen. Je ziet best vaak soldaten met mega geweren en er loopt overal politie. Dit geeft mij een dubbel gevoel. Langs de ene kant voel je je best veilig met al deze mensen rondom je, maar langs de andere kant, hoe gevaarlijk is Brussel eigenlijk dat al deze bescherming nodig is. En laten we eerlijk zijn, wat gaat politie of het leger eigenlijk doen aan zo een terrorist. Als deze met een bom komt, dan gaan deze personen gewoon mee dood, samen met alle andere burgers lijkt mij. Dient dit echt om valse veiligheid te geven?

Ondertussen is sinds gisteren het terreurniveau in Brussel nog eens omhoog gegaan. Zo werd aangekondigd door mijn Hollandse vriend “de premier Charles Michael, ja in het Engels uitgesproken (toch even een grappige noot in dit toch wel angstaanjagende artikel), meldt dat er terreurniveau 4 word afgekondigd in Brussel..  Wat inhoudt dat er NOG meer politie en leger in de straten rondloopt, de winkels best gesloten blijven, metro’s en trams afgeschaft worden net zoals verschillende evenementen, concerten en voetbal wedstrijden. Daarbij kreeg ik gisteren ook nog eens een email van mijn school, dat voorlopig alle lessen en activiteiten afgeschaft zullen zijn.

Opnieuw hier een dubbel gevoel. Joepie, geen school, ik kan in mijn boerendorp blijven en geen angst hebben voor een terreuraanslag. Maar wat met al mijn kennissen die wél naar Brussel moeten. Wat met mijn nicht die tegenover mij in centrum Brussel werkt, al mijn ex-collega’s die op de grote markt werken, de verkoopster waar ik dagelijks pasta kocht en wat met al die chagrijnige en onbeschofte kassiersters in de carrefour market. Zij zullen waarschijnlijk niet de kans hebben om weg te blijven, ondanks het gezin die ze moeten onderhouden.

En is dit nu niet net wat deze terroristen willen? Ons angst aanjagen. Ons leven op stop zetten. We kunnen ons niet meer ontspannen als Brussel-inwoner. Kunnen niet meer buiten zonder elke keer opnieuw geconfronteerd te worden met het gevaar die we eigenlijk lopen. En hoelang zal dit aanhouden? En waar zal dit eigenlijk eindigen? Zal dit een derde wereldoorlog doen starten? Zal mijn vriend opgeroepen worden om te gaan vechten? Hoelang zullen mijn lessen eigenlijk worden afgelast, en zal ik in januari eigenlijk mijn examens mogen afleggen? Of zal mijn hele leven toch even op stop gezet worden? Allemaal vragen waar we toch geen antwoord op zullen krijgen. Deze situatie zal zeker niet op 1,2,3 opgelost zijn, dus zal deze terreurdreiging lang aanhouden?

Diep vanbinnen weet ik best dat ik geen angst mag hebben, maar toch is het sterker dan mezelf. Ik loop over de Nieuwstraat in Brussel en merk onmiddellijk dat ik iedereen in het oog houd. Zie ik iets of wat verdacht, begin ik toch onmiddellijk weer wat angst te voelen. Als ik in het winkelcentrum loop om mijn boodschappen te doen, vliegen er in mijn hoofd allemaal rampscenario’s voorbij. Zouden de beelden van Parijs ook met mij gebeuren? Toch weet ik dat ik rapper door een auto zal worden aangereden dan vermoord te worden in een terreuraanslag. Maar ik loop dagelijks op de plaatsen die ze aanraden te vermijden.

Ik ben 22 jaar, in de fleur van mijn leven. Altijd geboeid geweest door WO II, maar zelf zou ik dit niet willen meemaken. Ik wil mijn studies afmaken, trouwen met mijn vriend, kinderen krijgen en genieten van het leven.

Ik ben student in Brussel, en ben bang.